Pacjentkami w okresie przed, około i pooperacyjnym zajmuje się inetrdyscyplinarny zespół złożony z: ginekologa/operatora systemu robotycznego, anestezjologa, psychologa, rehabilitanta i dietetyka oraz lekarzy innych specjalności tj. urologa, czy chirurga ogólnego w zależności od ogólnego stanu zdrowia. Konieczna jest ocena morfologii krwi z rozmazem, funkcji nerek i wykonanie próby krzyżowej.
Szczególnej ocenie anestezjologicznej i lekarzy specjalistów poddane zostają osoby z chorobami układu oddechowego krążenia oraz chorzy na zastoinową niewydolność serca i niedomykalność zastawek, ze względu na zwiększone w ich przypadkach ryzyko powikłań.
Lekarz anestezjolog wdraża okołooperacyjną profilaktykę przeciwzakrzepową. W zależności od stanu ogólnego pacjenta korzysta również z pomocy innych specjalistów, wdrażając optymalne postępowanie farmakologiczne.
Psycholog pomaga w pracy nad minimalizacją negatywnych skutków psychicznych, jakie niesie ze sobą choroba dla pacjenta i jego rodziny oraz w budowaniu systemu wsparcia dla chorego zarówno wewnętrznego (poczucie wartości, optymizm, kreatywność, poczucie humoru), -jak i zewnętrznego –(rodzina, bliscy, przyjaciele, współpracownicy.). Uczy także jak zmieniać postawę i myśli osłabiające chorego oraz technik redukujących, jak: wizualizacje, relaksacja lub nauka oddychania.
Fizjoterapeuta zajmuje się terapią i oceną funkcjonalną dna miednicy oraz ogólnej kondycji pacjenta. Fizjoterapia stosowana przed i po ingerencji chirurgicznej umożliwia odpowiednie przygotowanie do zabiegu i utrzymanie jego efektów. Pacjenci rehabilitowani szybciej wracają do sprawności seksualnej oraz szybciej odzyskują funkcję trzymania moczu. Odpowiednia fizjoterapia w dobie zabiegu operacyjnego zapobiega powikłaniom w postaci zapalenia płuc i zatorowości żylnej.
Duże znaczenie w powrocie do zdrowia w przypadku chorób nowotworowych czy po rozległych zabiegach operacyjnych ma prawidłowo zbilansowane odżywianie. W zespole terapeutycznym pracuje również dietetyk.
- Chirurgiczne leczenie endometriozy z wykorzystaniem robota przeprowadzane jest w znieczuleniu ogólnym a długość trwania zabiegu uzależniona jest od wielkości ognisk endometriozy i ich lokalizacji. W okolicy ramienia lub nadgarstka operowanej pacjentki zakładany jest dostęp do żyły. Tą drogą podawane są leki i płyny infuzyjne. W pęcherzu moczowym umieszczany jest sterylny cewnik po czym pęcherz jest opróżniany z moczu. Każdy zabieg rozpoczyna się od wytworzenia tzw. odmy otrzewnowej czyli napełnienia jamy brzusznej dwutlenkiem węgla, w taki sposób, aby poprzez uniesienie powłok brzucha od wewnątrz i rozepchnięcie jelit uzyskać przestrzeń w której będzie można sprawnie operować narzędziami. Operacja robotyczna nie wiąże się z rozległym nacięciem powłok brzusznych ponieważ przeprowadzana jest przez klika otworów (o średnicy nie przekraczającej 1 cm), za pomocą, których do ciała pacjentki wprowadzane są tzw. tokary poprzez które umieszczane są przymocowane do ramion robota zminiaturyzowane narzędzia chirurgiczne, które w pełni odwzorowują ruchy dłoni chirurga. W przeciwieństwie do zabiegów wykonywanych metodą klasyczną lub laparoskopowo w przypadku operacji z użyciem robota chirurg nie znajduje się bezpośrednio przy stole operacyjnym tylko wykonuje operację z poziomu konsoli, za pomocą której przy użyciu manetek steruje ramionami robota. Dzięki takiej ergonomii pracy operator zajmuje zdecydowanie wygodniejszą pozycję do zabiegu dzięki czemu mniej się męczy i dłużej może utrzymać odpowiedni poziom koncentracji, zwłaszcza przy najtrudniejszych i skomplikowanych operacjach różnych lokalizacji ognisk endometriozy. Na monitorze konsoli chirurg uzyskuje kolorowy obraz jamy brzusznej nawet w 10-krotnym powiększeniu oraz widzi w trójwymiarze i w jakości full HD, dzięki czemu wizualizacja pola operacyjnego jest też zdecydowanie lepsza, w porównaniu np. z obrazem w 2D, który wykorzystywany jest w laparoskopii. Oprzyrządowanie oraz tor wizyjny umożliwiają chirurgowi identyfikację a następnie resekcję zmian i guzków w jamie miednicy, jak również pozwalają mu na dostęp do anatomii śródotrzewnowej i zaotrzewnowej w celu wycięcia guzków. System robotyczny przezwycięża większość ograniczeń sensorycznych i mechanicznych, które towarzyszą laparoskopii lub laparotomii eliminując naturalne drżenie rąk chirurga, pozwalając na wysokiej rozdzielczości wizualizację pola operacyjnego a co za tym idzie precyzję przeprowadzenia zabiegu.
Operacyjne leczenie endometriozy z wykorzystaniem robota pozwala na przeprowadzenie operacji minimalnie inwazyjnej i precyzyjnej, która niesie ze sobą szereg korzyści po stronie pacjentek, wśród, których najczęściej wymienia się:
- mniejszy ból pooperacyjny
- mniejszą liczbę powikłań i niższe ryzyko infekcji
- mniejszą utratę krwi oraz niskie ryzyko konieczności jej transfuzji
- możliwość przeprowadzenia zabiegu w sposób minimalnie inwazyjny
- lepszy efekt kosmetyczny w porównaniu z technikami klasycznymi
- krótszy pobyt w szpitalu – w przypadku zabiegów małoinwazyjnych pacjentki najczęściej wracają do domu w ciągu 1-2 dni
- redukcję prawdopodobieństwa wystąpienia zrostów pooperacyjnych, co jest zawsze dodatkową korzyścią dla pacjentki w kontekście ewentualnej niepłodności
- szybszy powrót do aktywności życiowej i zawodowej
- możliwość operowania pacjentek z obciążonym wywiadem i otyłych
Skontaktuj się z Indywidualnym Opiekunem Pacjenta
Masz dodatkowe pytania, chciałbyś dowiedzieć się więcej o metodzie robotycznej, o przebiegu leczenia lub schorzeniach jakich dotyczy? Jesteśmy do Twojej dyspozycji, umówimy konsultację ze specjalistą w naszym szpitalu.