+48 785 054 460 
+48 785 054 460 
Wyślij wiadoość 
Prostata to niewielki gruczoł krokowy, który występuje wyłącznie u mężczyzn. Główną jego funkcją jest wspieranie produkcji nasienia. Prostata znajduje się między penisem a pęcherzem moczowym, otaczając tym samym cewkę moczową. Rak prostaty (inaczej: rak stercza, rak gruczołu krokowego) jest drugą najczęstszą przyczyną zachorowań i umieralności z powodu nowotworów u mężczyzn. W Europie na 1 000 mężczyzn rak prostaty rozpoznawany jest już u 214 pacjentów, co pozwala określać chorobę jako jeden z najistotniejszych męskich problemów medycznych. Ryzyko zachorowania zwiększa się wraz z wiekiem, natomiast według statystyk z chorobą najczęściej zmagają się pacjenci w wieku 65+.
Specjaliści wyróżniają trzy rodzaje raka prostaty:
- wczesny, zlokalizowany – nowotwór występuje wyłącznie w gruczole krokowym i nie atakuje innych organów
- miejscowo zaawansowany – nowotwór występuje w gruczole krokowym i atakuje tkanki wokół niego
- zaawansowany z przerzutami – nowotwór występuje zarówno w gruczole krokowym, jak i poza nim, atakuje inne części ciała (najczęściej kości)
Skontaktuj się z Indywidualnym Opiekunem Pacjenta
+48 785 050 531 
Masz dodatkowe pytania, chciałbyś dowiedzieć się więcej o metodzie robotycznej, o przebiegu leczenia lub schorzeniach jakich dotyczy? Jesteśmy do Twojej dyspozycji, umówimy konsultację ze specjalistą w naszym szpitalu.
Leczenie raka prostaty
Na nowotwór prostaty w Polsce choruje ok 15 tysięcy mężczyzn. Ryzyko zachorowania wzrasta po ukończeniu 40 roku życia.
Rak prostaty jest chorobą dziedziczną. Jeżeli w rodzinie występowały wcześniej (np. u ojca lub rodzeństwa) przypadki zachorowania na nowotwór prostaty to ryzyko wzrasta 10-cio krotnie.
Aby skierować pacjenta na optymalną formę leczenia, lekarz specjalista powinien wziąć pod uwagę kilka czynników, tj. ogólny stan zdrowia pacjenta, poziom PSA, stopień zaawansowania nowotworu, ewentualne skutki uboczne konkretnego leczenia oraz opinię samego pacjenta dotyczącą poszczególnych skutków ubocznych.
Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania
na raka prostaty:
- wiek – ryzyko zachorowania na raka prostaty u mężczyzn poniżej 50 roku życia jest niewielkie. Choroba atakuje najczęściej pacjentów w wieku 65+.
- pochodzenie – mężczyźni czarnoskórzy z obszarów karaibskich i afrykańskich są najbardziej narażeni na raka prostaty w porównaniu z białymi mężczyznami czy mieszkańcami terenów azjatyckich, gdzie ryzyko to jest najmniejsze.
- genetyka – czynniki genetyczne mają znaczenie, choć statystyki mówią, że obciążenie wadliwym genem to w przypadku zachorowań na raka prostaty to prawdopodobieństwo wynoszące 5-10%. Jeśli w rodzinie pacjenta występował w przeszłości rak gruczołu krokowego lub którego żeńska część rodziny walczyła z rakiem piersi to istnieje ryzyko choroby.
- aktywność fizyczna – utrzymywanie dobrej kondycji i formy zdecydowanie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka gruczołu krokowego
- dieta – odpowiednio zbilansowana dieta i zdrowy tryb życia również znacznie zmniejszają ryzyko choroby.
Objawy raka prostaty wiążą się najczęściej z problemami, które dotyczą oddawania moczu: zwiększeniem jego częstotliwości, odczuwaniem bólu podczas mikcji oraz nierzadko pojawieniem się krwi w moczu. Jeśli choroba jest w stadium głębokiego zaawansowania, pacjent może również odczuwać permanentne zmęczenie, osłabienie, utratę apetytu i złe samopoczucie.
Diagnozowanie raka prostaty
Istnieje kilka sposobów na skuteczne zdiagnozowanie raka prostaty u mężczyzn. Pierwszym etapem jest wizyta u lekarza pierwszego kontaktu, który wykonuje badanie per rectum oraz bada poziom PSA (antygenu gruczołu krokowego) we krwi. Jeśli poziom PSA jest podwyższony, diagnoza nie jest jednoznaczna i wynik nie musi oznaczać najgorszego. Lekarz kieruje wówczas pacjenta na dalsze badania w celu pogłębienia diagnostyki. Bardzo często podwyższony poziom PSA występuje podczas infekcji dróg moczowych, zakażenia gruczołu krokowego, założenia cewnika urologicznego czy niedawno przeprowadzonej biopsji prostaty i nie musi oznaczać raka.
Kolejnym etapem diagnozowania raka prostaty jest wykonanie przezodbytniczego badania USG, biopsji fuzyjnej lub rezonansu magnetycznego.
Jeśli badanie wskazuje na obecność nowotworu gruczołu krokowego, lekarz często kieruje pacjenta na dodatkowe badania, aby wykluczyć lub stwierdzić przerzuty.
Wykonywane są wówczas:
- scyntygrafia kości
- RTG kości i klatki piersiowej
- tomografia komputerowa.
Złośliwość nowotworu prostaty klasyfikuje się w czterostopniowej skali:
Stadium 1
Nowotwór jest małych rozmiarów i znajduje się wyłącznie w obrębie prostaty
Stadium 2
Nowotwór jest wyczuwalny podczas badania fizykalnego przez odbytnicę, ma postać twardej grudki, znajduje się w obrębie prostaty
Stadium 3
Nowotwór atakuje nie tylko prostatę, ale również tkanki gruczołu
Stadium 4
Przerzuty do innych części ciała.
Stosuje się następujące metody leczenia raka prostaty:
Aktywna obserwacja
Nowotwór prostaty w mało zaawansowanym stadium choroby nie wymaga podejmowania radykalnych działań i bardzo często lekarze postanawiają poczekać z wyborem właściwego leczenia, obserwując, czy rak rozrasta się oraz w jakim kierunku zmierza choroba. Ustalenie z pacjentem harmonogramu cyklicznych wizyt, regularne badanie poziomu PSA oraz wykonywanie biopsji gruczołu krokowego stanowią w tym przypadku podstawę leczenia.
Otwarta prostatektomia
Metoda leczenia raka prostaty, polegająca na usunięciu całego gruczołu krokowego, pęcherzyków nasiennych oraz w niektórych przypadkach również węzłów chłonnych. Zabieg wykonuje się poprzez otwarte nacięcie podbrzusza lub obszaru między odbytnicą a moszną w celu całkowitego usunięcia gruczołu krokowego. Technika ta przeznaczona jest dla pacjentów z nowotworem prostaty ograniczonym do samego narządu lub zaawansowanym miejscowo oraz w przypadku których istnieją przeciwskazania do wykonania operacji metodą laparoskopową.
Prostatektomia laparoskopowa
Prostatektomia laparoskopowa z wykorzystaniem robota. Jedną z technik operacyjnego leczenia raka prostaty jest ta z wykorzystaniem robota chirurgicznego. Polega na usunięciu zmienionego chorobowo narządu gruczołu krokowego wraz z pęcherzykami nasiennymi, w niektórych przypadkach, również węzłów chłonnych, poprzez wykonanie czterech otworów w powłokach brzusznych, przez które wprowadzane są do ciała pacjenta ramiona robota chirurgicznego.
Prostatektomia laparoskopowa z wykorzystaniem robota
Jedną z technik operacyjnego leczenia raka prostaty jest ta z wykorzystaniem robota chirurgicznego. Polega na usunięciu zmienionego chorobowo narządu gruczołu krokowego wraz z pęcherzykami nasiennymi, w niektórych przypadkach, również węzłów chłonnych, poprzez wykonanie czterech otworów w powłokach brzusznych, przez które wprowadzane są do ciała pacjenta ramiona robota chirurgicznego.
Radioterapia
Leczenie za pomocą promieni rentgenowskich, które niszczą komórki nowotworowe. Pacjenci z wczesnym lub miejscowo zaawansowanym stadium raka są najczęściej poddawani brachyterapii, czyli radioterapii wewnętrznej, natomiast w zaawansowanym stadium stosuje się radioterapię paliatywną.
Terapia hormonalna
Stosuje się ją przede wszystkim u mężczyzn będących w zaawansowanym stadium raka prostaty, co powoduje zmniejszenie guza, opóźnienie jego wzrostu oraz znaczne złagodzenie objawów choroby. Z terapią hormonalną wiążą się skutki uboczne, do których zalicza się m.in. kruchość kości, problemy z erekcją, przyrost masy ciała czy problemy kardiologiczne.
Chemioterapia
Polega na stosowaniu leków cytotoksycznych, których zadaniem jest zniszczenie komórek rakowych, złagodzenie objawów choroby oraz poprawienie jakości życia pacjenta.
Współczynnik przeżycia pacjentów po wdrożeniu konkretnych metod leczenia:
83%
Prostatektomia (operacja otwarta, laparoskopowa, laparoskopowa z wykorzystanie robota)
75%
Radioterapia
41%
Terapia hormonalna
71%
Inne terapie
