Chirurgiczne leczenie raka jelita grubego

Rodzaje operacji:

• hemikolektomia prawostronna – wycięcie prawej strony okrężnicy, wykonywana w przypadku raków kątnicy lub wstępnicy
• hemikolektomia lewostronna – wycięcie lewej strony okrężnicy, w przypadku nowotworów zstępnicy, a także niektórych nowotworów esicy
• kolektomia totalna – wycięcie całego jelita grubego
• sigmoidektomia– polega na wycięciu końcowego odcinka jelita grubego czyli  esicy (z lub bez wycięcia odbytu)

Przygotowanie do zabiegu

Pacjentem w okresie przed, około i pooperacyjnym zajmuje się inetrdyscyplinarny zespół złożony z:  chirurga/operatora systemu robotycznego, anestezjologa, psychoonkologa, rehabilitanta i dietetyka oraz lekarzy innych specjalności w zależności od ogólnego stanu zdrowia. Konieczna jest ocena morfologii krwi z rozmazem, funkcji nerek i wykonanie próby krzyżowej.

Szczególnej ocenie anestezjologicznej i lekarzy specjalistów poddane zostają osoby z chorobami układu oddechowego i krążenia oraz chorzy na zastoinową niewydolność serca i niedomykalność zastawek, ze względu na zwiększone w ich przypadkach ryzyko powikłań.

Lekarz anestezjolog  wdraża okołooperacyjną profilaktykę przeciwzakrzepową. W zależności od stanu ogólnego  pacjenta korzysta również z pomocy innych specjalistów, wdrażając optymalne postępowanie farmakologiczne.

Psychoonkolog wspiera osoby chorujące na nowotwory oraz ich bliskich w trakcie całej drogi przez chorobę. Może pomóc w pracy nad minimalizacją negatywnych skutków psychicznych, jakie niesie ze sobą choroba dla pacjenta i jego rodziny oraz w budowaniu systemu wsparcia dla chorego zarówno wewnętrznego  (poczucie wartości, optymizm, kreatywność, poczucie humoru), -jak i zewnętrznego –(rodzina, bliscy, przyjaciele, współpracownicy.). Uczy także jak zmieniać postawę i myśli osłabiające chorego otaz technik redukujących, jak: wizualizacje, relaksacja lub nauka oddychania.

Fizjoterapeuta zajmuje się terapią i oceną funkcjonalną dna miednicy oraz ogólnej kondycji pacjenta. Fizjoterapia stosowana przed i po ingerencji chirurgicznej umożliwia odpowiednie przygotowanie do zabiegu i utrzymanie jego efektów. Pacjenci rehabilitowani szybciej wracają do sprawności seksualnej oraz szybciej odzyskują funkcję trzymania moczu. Odpowiednia fizjoterapia w dobie zabiegu operacyjnego zapobiega powikłaniom w postaci zapalenia płuc i zatorowości żylnej.

Duże znaczenie w powrocie do zdrowia w przypadku chorób nowotworowych czy po rozległych zabiegach operacyjnych ma prawidłowo zbilansowane odżywianie. W zespole terapeutycznym pracuje również dietetyk.

Przebieg zabiegu

Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym. Każdą operację rozpoczyna się od wytworzenia tzw. odmy otrzewnowej czyli napełnienia jamy brzucha dwutlenkiem węgla, w taki sposób, aby poprzez uniesienie powłok brzucha od wewnątrz i rozepchnięcie jelit uzyskać przestrzeń w której będzie można sprawnie operować narzędziami.  Następnie chirurg wykonuje kilka nacięć w ścianie brzucha w celu wprowadzenia ramion robota, które wyposażone są w niewielkiej średnicy narzędzia chirurgiczne oraz kamerę. W większości zabiegów laparoskopowych chirurg operuje przez 3-4 (1cm) takich nacięć. W niektórych przypadkach jedno z nacięć jest poszerzane (do 5-7 cm) w celu dokończenia zabiegu operacyjnego lub wyjęcia chorego narządu z jamy brzusznej. Chirurg używa systemu wizyjnego 3D HD, który zapewnia powiększony widok tkanek pacjenta. Obraz jest przekazywany do konsoli chirurga , który wykonuje zabieg patrząc w monitor i oglądając wnętrze jamy brzusznej a tym samym poszczególne narządy w powiększeniu. System robotyczny tłumaczy wszystkie ruchy dłoni na mniejsze, precyzyjne ruchy małych instrumentów w ciele pacjenta. Na końcu usunięty guz lub organ umieszcza się w specjalnym worku i wyciąga na zewnątrz, a następnie przesyła się do pracowni patomorfologicznej celem szczegółowej analizy stopnia złośliwości i charakteru zmiany (na końcowy raport z badania zwykle oczekujemy 14 dni). Metoda ta pozwala na wykonywanie zabiegów bez konieczności klasycznego otwierania jamy brzusznej, ogranicza pooperacyjne dolegliwości bólowe, powoduje szybszy powrót do zdrowia,  powoduje mniej powikłań infekcyjnych rany pooperacyjnej oraz gwarantuje lepszy efekt kosmetyczny.

Korzyści dla pacjentów

System robotyczny stanowi lepsze narzędzie, w porównaniu z dostępem klasycznym czy laparoskopowym. Chirurgia wspomagana pracą robota daje chirurgom  możliwość przeprowadzenia operacji minimalnie inwazyjnych, precyzyjnych i kompletnych, o wysokiej czystości onkologicznej.

W porównaniu do operacji wykonywanych metodami klasycznymi oraz częściowo laparoskopowymi zastosowanie robota pozwala na:

• mniejszą liczbę powikłań
• wykonywanie zabiegu w sposób minimalnie inwazyjny
• zmniejszenie bólu pooperacyjnego
• mniejszą utratę krwi
• lepszy efekt kosmetyczny
• krótszy pobyt w szpitalu
• szybszy powrót do sprawności
• możliwość operowania pacjentów z obciążonym wywiadem