Rak nerki to bardzo rzadko występujący nowotwór, którego diagnozuje się rocznie u ok. 5 tys. osób w Polsce, co stanowi ok. 3-4% ogólnej liczby nowotworów. Nowotwór dotyczy zwykle jednej z nerek i częściej pojawia się u mężczyzn niż u kobiet, a zachorowania dotykają panów po 45. roku życia i pań pomiędzy 55. a 74. rokiem życia. Tak jak większość nowotworów w początkowym stadium rak nerki rozwija się w sposób bezobjawowy co powoduje, że to wyjątkowo groźny przeciwnik albowiem brak wczesnego rozpoznania i podjęcia leczenia może prowadzić do powstania przerzutów pochodzących zwykle z komórek nabłonka kanalików nerkowych. Najczęstszym rodzajem raka nerki jest rak nerkowokomórkowy (RCC – Renal Cell Carcinoma), który stanowi około 90% wszystkich złośliwych nowotworów nerek.
Rak nerki – przyczyny powstawania
Wśród czynników predysponujących do wystąpienia nowotworów nerki zaliczamy czynniki środowiskowe, hormonalne oraz genetyczne. Dodatkowo rak nerki często dotyka osoby dializowane z nabytą torbielowatością nerek, a na ryzyko zachorowania zwiększają również otyłość i towarzyszące jej nadciśnienie tętnicze. Wśród czynników ryzyka zachorowania na raka nerki najczęściej wymienia się:
- palenie tytoniu – substancje zawarte w dymie tytoniowym, szacuje się, że ok. 24%-30% przypadków zachorowań może mieć związek z paleniem tytoniu
- wpływ substancji chemicznych takich jak: metale ciężkie, garbniki, azbest
- otyłość i małą aktywność ruchową
- przewlekłe przyjmowanie leków przeciwbólowych
- leczenie immunosupresyjne w przebiegu infekcji HIV
- uwarunkowania genetyczne: rak nerki może współwystępować w zespole von Hippel-Lindaua, zespole Bourneville’a – Pringla, także w rzadko występującym tzw. rodzinnym raku nerki
- przewlekłą chorobę nerek w postaci krańcowej niewydolność nerek, która wymaga dializowania pacjenta